Όταν μιλάμε σε συνθήκες κενού
ή ακόμα καλύτερα
σε καταστάσεις πλήρους κορεσμού
(που ένας Θεός ξέρει τι οδήγησε εκεί)
κάθε αξία καταρρέει
όπως και κάθε τι που έχει στόχο να γλυκάνει την ύπαρξη
κι αυτό διότι
πραγματικά
δεν υπάρχει οξυγόνο διαθέσιμο
κάθε χρώματος κι υφής κι οσμής οξυγόνο.
Να ελπίζετε
-αν κι εσείς, σύντροφοι, μιλάτε,
ή καλύτερα,
μουγγανίζετε εγκλωβισμένοι ( ; )
στις προαναφερθείσες συνθήκες-
να χειροτερέψουν τα πράγματα.
Διότι μία αξία παραμένει.
Το meme value.
Σας παροτρύνω να ποντάρετε σ’ αυτό.
Μετρήστε τους πόνους σας και τα κενά σας
σε μία κλίμακα μιμβαλιοσύνης
Πάλι καλά που βγήκε ο Trump να λέτε
η Μιμβαλιοσύνη σε νέες περιπέτειες
(και που ‘σαι ακόμα)
Όταν η καρδούλα σας είναι κενή
ή γεμάτη (το ίδιο είναι)
Όταν η ψυχούλα σας είναι ξερή
σαν ανακυκλωμένο κίτρινο χαρτί
ή σαν τα φυλλαράκια του φθινοπώρου
-και καλά πάει για ποίημα κι έτσι-
αγαλλιάστε, μικροί μου ανέραστοι θησαυροί!
Σκουπίστε τα γελοία εικονικά σας δάκρυα
ή χαμόγελα (το ίδιο είναι)
και φανταστείτε όλη σας τη ζωή σαν ένα καλό
πρωτότυπο μιμίδιο
και ξαφνικά
με μιας
όλη σας η ζωή
θα μοιάζει με νέα Τέχνη!
Απ’ το πουθενά
(μ’ ευχαριστείτε αργότερα, να τελειώσω πρώτα)
Να ελπίζετε να χειροτερέψουν τα πράγματα
διότι, αν είναι όλα καλά,
ποιο μιμίδιο θα μπορεί να εκφράσει
την σαπισμένη σας φύση;
Να ελπίζετε να χειροτερέψουν τα πράγματα
για να κάνετε το κενό δημιουργία
στιχάκια
που θα ξεκινούν με το γνωστό μας “Όταν”
(απ’ τον χρόνο δεν πρόκειται να ξεφύγετε, ας μην βάλουμε στη μέση αυταπάτες)
Να ελπίζετε να χειροτερέψουν τα πράγματα
για να αποκτήσει η σκατόφατσά σας
(κι η μέσα κι η έξω, το ίδιο είναι)
εικαστική αξία
που θ’ αξιολογηθεί από το σώμα των διαδικτυακών ενόρκων
το μόνο ειλικρινές κι αδηφάγο δικαστήριο
Κι εσείς θα κάθεστε ήσυχοι στην καρέκλα του γραφείου σας
με μια κούπα αδιαφορίας στο ένα χέρι
κι ένα τσιγάρο ίλιγγου στο άλλο
Και -πιστέψτε με-
το μειδίαμα σας
αυτό που θα προέλθει απ’ το μιμίδιο της ζωής σας
προβεβλημένο στην οθόνη του κόσμου σας
θα είναι πια το μόνο ειλικρινές
εκφραστικό σας σχήμα